Oprichting en wat voorafging
Voor het ontstaan van Z.B.V.H. moeten we meer dan 75 jaar terug, naar het begin van de jaren ’30 van de vorige eeuw. In die periode kende de toenmalige gemeente Zuid-Beijerland maar liefst vijf voetbalverenigingen: Ajax, Eendracht, S.N.A., N.G.D. en Z.S.V. Ajax was de dorpsvereniging en wordt voor het eerste vermeldt in augustus 1931. De “roodwitten” speelden sinds 1934 aan de Schoutsdijk en later aan de Zuid-Achterweg. Buurtschap Zwartsluisje kende sinds 3 oktober 1933 voetbalvereniging Eendracht. Haar bijnaam “de Kanarie’s” doet vermoeden dat zij in het geel speelde. Op Nieuwendijk speelden de “hemelsblauwen” van Sport na Arbeid (S.N.A., alias Snak Naar Adem). Deze vereniging wordt voor het eerste vermeld in juni 1934. Ook het eiland Tiengemeten had een eigen voetbalvereniging: Nooit Gedacht (N.G.D.), opgericht op 4 juni 1932. Tot slot was er de Z.S.V. op buurtschap Zuidzijde.
De meeste van deze verenigingen waren destijds nog geen lid van de lokale Rotterdamsche Voetbalbond (R.V.B.). Vanaf 1932 speelden verschillende verenigingen uit de Hoeksche Waard en D.V.S. uit Zuidland daarom een ‘Onderlinge Competitie’ met twee klassen. Hoewel het merendeel van de verenigingen slechts beschikte over één elftal hadden Ajax, Eendracht en Z.S.V. ook een tweede elftal en een juniorenafdeling. Toen per ingang van het seizoen 1938-1939 aansluiting gevonden werd bij de RVB, heeft deze competitie opgehouden te bestaan. Eind jaren dertig zijn veel verenigingen echter ter ziele gegaan. De R.V.B. vermeldt dan ook enkel Eendracht (destijds spelende onder de naam Zuid-Beijerland) en N.G.D. in haar verslaggeving van de ‘Zomeravondcompetitie op het eiland Hoeksche Waard’. Eind 1939 heeft Eendracht als gevolg van financiële problemen opgehouden te bestaan. Nooit Gedacht was uiteindelijk hetzelfde lot beschoren. Mede door toedoen van een verbod op georganiseerde sportwedstrijden door de Duitse bezetter, hield zij in maart 1942 op te bestaan.
Nieuwsblad voor de Hoeksche Waard en IJsselmonde
12 april 1935
Na afloop van de Tweede Wereldoorlog zijn meerdere van deze verenigingen herrezen. Na enkele wedstrijden in los verband afgewerkt te hebben, groeide ook in Zuid-Beijerland het verlangen om zich te verenigingen. Zodoende werd op 15 april 1946 een oprichtingsvergadering belegd in café Tieleman aan de Schenkeldijk. Oud-prominenten van de verschillende voormalige verenigingen spraken hun steun uit voor een nieuwe vereniging. De oprichting van Hercules was daarmee een feit. Toen men zich enige tijd later inschreef bij de R.V.B. bleek er reeds een vereniging onder deze naam uit te komen en werd besloten verder te gaan onder de naam Z.B.V.H.: Zuid-Beijerlandse Voetbalvereniging Hercules.
Van weide tot sportpark Hercules
De eerste uitdaging waar het nieuwgekozen bestuur zich mee geconfronteerd zag, was het vinden van een accommodatie. Deze werd gevonden aan de Oranjeweg, toen nog Boendersweg geheten. De Heer Verhoeven was bereid een oppervlakte van twee voetbalvelden ter beschikking te stellen indien deze door de leden van Z.B.V.H. vrijgehouden werd van stekels. Daar er op dit weiland ook koeien liepen te grazen, moesten er naast stekels regelmatig ook vlaaien verwijderd worden alvorens men kon spelen. Nadat deze verbintenis in 1949 afliep, is Z.B.V.H. een aantal keer van terrein verwisseld totdat onderdak gevonden werd bij de Heer de Jongh aan het Zwartsluisje. Aangezien dit terrein zich buiten de bebouwde kom bevond, bleef het bestuur op zoek naar een alternatief. Dit werd met hulp van de gemeente wederom gevonden bij de Heer Verhoeven, waar Z.B.V.H. in 1966 terugkeerde. In dat jaar werd ook voor het eerst een clubgebouw gerealiseerd, wat vandaag de dag nog altijd gebruik wordt door de tennisvereniging.
Nieuwsblad voor de Hoeksche Waard en IJsselmonde
8 mei 1946
Het jaar 1971 betekende het begin van een nieuwe, eigen accommodatie. Tijdens de jubileumreceptie ter ere van het 25-jarig bestaan bood toenmalig burgemeester Schout een gift aan waarmee een nieuw sportcomplex verwezenlijkt kon worden. Een nieuwe locatie werd gevonden aan de Ridder van Dorplaan, op de plek waar de vereniging nog steeds gevestigd is. In 1973 werd hier het eerste veld in gebruik genomen. In dezelfde periode verrees hier dankzij de inzet van vele leden ook een nieuw clubgebouw, dat in 1974 feestelijk geopend werd. Nadat in 1975 de aanleg van een derde veld afgerond was, was de verhuizing voltooid.
Burgemeester Schout slaat de eerste paal van het nieuwe clubgebouw aan de Ridder van Dorplaan
December 1972 – Bron: Streekmuseum Hoeksche Waard
Na afloop van alle werkzaamheden bleek er nog budget beschikbaar te zijn, zodat een lichtinstallatie verwezenlijkt kon worden. Deze werd op 9 maart 1977 in gebruik genomen met een wedstrijd tussen Z.B.V.H. en N.S.V.V. waarbij de aftrap werd verricht door Nico Jansen, in die tijd een bekende speler van Feyenoord. Het clubgebouw bleek al snel te klein en werd daarom uitgebreid met onder andere twee extra kleedkamers en de huidige bestuurskamer. De heropening van het uitgebreide clubgebouw vond in 1980 plaats.
In 2012 heeft er een grondige renovatie van de kantine plaatsgevonden. Mede dankzij deze transformatie werd onze kantine in het seizoen 2013-2014 verkozen tot ‘beste kantine van de Regio Rijnmond’.
Ups en downs in competitieverband
Z.B.V.H. trad in het seizoen 1946-1947 met drie elftallen toe tot de R.V.B. Het eerste jaar dat zij in competitieverband uitkwam, toonde het eerste elftal zich direct de sterkste van haar afdeling. Ongeslagen werd het kampioenschap van de zaterdag 3e klasse behaald, waarna Z.B.V.H. vier seizoen achtereenvolgens in de 2e klasse uitkwam. In het seizoen 1950-1951 wist Z.B.V.H. als eerste te eindigen en werd er tegen de Zwervers uit IJsselmonde gestreden voor één promotieplaats naar de 1e klasse R.V.B. Beide ploegen wisten hun thuiswedstrijd te winnen, waardoor er een beslissingswedstrijd op neutraal gespeeld moest worden. Deze beslissing viel op het terrein van S.S.S.: Z.B.V.H. wist met 4-1 te winnen en bereikte daarmee de hoogste klasse van de afdeling Rotterdam.
Nieuwsblad voor de Hoeksche Waard en IJsselmonde
18 juni 1951
Na een aantal sterkere jaren in de 1e klasse volgden er enkele mindere jaren, wat uiteindelijk resulteerde in degradatie naar de 2e klasse R.V.B. in 1962. Door het behalen van het kampioenschap in het seizoen 1967-1968 wist Z.B.V.H binnen zes jaar weer te promoveren naar de hoogste regionale klasse. In het seizoen 1970-1971 volgde het volgende kampioenschap, waarmee in promotie naar de 4e klasse van de landelijke K.N.V.B. werd afgedwongen. Het verblijf in deze klasse was van korte duur, omdat Z.B.V.H. in het seizoen 1972-1973 wederom kampioen werd en daarmee promoveerde naar de 3e klasse K.N.V.B.. Het verblijf in de 3e klasse beperkte zich echter tot één seizoen.
Het Vrije Volk
15 maart 1971
Vanaf het seizoen 1974-1975 is Z.B.V.H. bijna twee decennia onafgebroken uitgekomen in de 4e klasse K.N.V.B., totdat zij In het seizoen 1991-1992 degradeerde naar de in het seizoen 1983-1984 nieuwgevormde hoofdklasse R.V.B. In de hierop volgende seizoenen volgden promoties en degradaties elkaar afwisselend op. Binnen één seizoen werd promotie terug naar de 4e klasse K.N.V.B. gerealiseerd, maar in het daaropvolgende seizoen volgde direct weer degradatie naar de hoofdklasse R.V.B. Ook ditmaal werd binnen één seizoen promotie gerealiseerd, waardoor Z.B.V.H. in het seizoen 1995-1996 weer in de 4e klasse K.N.V.B. uitkwam.
ZBVH Heren 1 1974-1975 op het complex aan de Oranjeweg
Bron: Streekmuseum Hoeksche Waard
Als gevolg van een herstructurering bij de K.N.V.B. zijn alle regionale afdelingen per ingang van het seizoen 1996-1997 opgeheven. De R.V.B. hield daarmee op te bestaan. De herstructurering ging gepaard met de invoering van de hoofdklasse, waardoor Z.B.V.H. automatisch ‘promoveerde’ en dit seizoen in de 3e klasse uitkwam. Als gevolg van twee opeenvolgende degradaties kwamen de Herculianen in het seizoen 1998-1999 uit in de 5e klasse. Het verblijf in deze klasse is echter tot slechts één seizoen beperkt gebleven, omdat Z.B.V.H. direct kampioen werd en daarmee terugkeerde naar de 4e klasse. Met uitzondering van vier seizoenen heeft Z.B.V.H. sindsdien steevast gespeeld in de 4e klasse van het in 1996 opgerichte district West II.
Na in het seizoen 2004-2005 als tweede achter Excelsior Pernis geëindigd te zijn, werd via de nacompetitie alsnog promotie naar de derde klasse afgedwongen. Hier kwam Z.B.V.H. drie seizoenen in uit, totdat er in het seizoen 2007-2008 via de nacompetitie degradatie plaatsvond. In het volgende seizoen werd een volgende degradatie naar de 5e klasse ternauwernood ontlopen door in de nacompetitie vier punten te pakken in een tweeluik tegen Kocatepe en in de beslissende wedstrijd met 4-0 van Hoek van Holland te winnen. Sindsdien hebben de Herculianen de 4e klasse niet meer verlaten, al waren zij met name de laatste jaren een paar keer dicht bij promotie.
In het seizoen 2014-2015 eindigde Z.B.V.H. als twee in het district Zuid I, maar bleek D.F.S. uit Burgh-Haamstede in de nacompetitie over twee wedstrijden net te sterk. In het seizoen 2017-2018 werd met een tweede plaats wederom de nacompetitie bereikt. Hierin bleek Zwartewaal echter te sterk. In het daaropvolgende seizoen 2018-2019 werd dankzij een vrijgevallen periode met een vierde plek op de ranglijst opnieuw nacompetitie behaald. Na overwinningen op W.F.B. uit Ouddorp en D.V.V. ’09 uit Dirksland, bleek S.C. Botlek in de beslissende wedstrijd echter net te sterk. In zowel het seizoen 2019-2020 als 2020-2021 leek Z.B.V.H goed om weg naar een ticket voor de nacompetitie, maar het coronavirus zorgde er helaas voor dat de competitie tweemaal voortijdig beëindigd werd.
Z.B.V.H-ers in het Nederlands elftal en vrouwenvoetbal bij Z.B.V.H.
Naast Wouter Burger, die sinds dit seizoen uitkomt voor het Zwiterse F.C. Basel en als jeugdinternational speelde voor alle categorieën van Nederland onder 15 tot en met Nederland onder 19, heeft Z.B.V.H. ook internationals voor het ‘grote’ Oranje voortgebracht. Ook hier speelde het jaar 1971 een centrale rol. In dat jaar sloot de vereniging D.O.S. ‘70 (Door Oefening Sterk) zich namelijk aan bij Z.B.V.H. Deze vereniging was een jaar eerder opgericht nadat een vriendschappelijk potje voetbal tussen twee dameselftallen op Koninginnedag dusdanig aansloeg, dat de deelnemende dames enige weken later besloten tot oprichting van een damesvoetbalvereniging. Dat was voor die tijd vrij uniek, omdat de in 1955 opgerichte Nederlandse Damesvoetbalbond (N.D.V.B.) op dat moment nog niet erkend werd door de K.N.V.B. Pas in 1971, toen vrouwenvoetbal flink aan populariteit gewonnen had, werd zij ingelijfd door de K.N.V.B.
Op 17 april 1971 speelde het Nederlands Vrouwenelftal voor het eerst een officiële interland. In het Franse Hazebrouck werd met 4-0 verloren van Frankrijk. De monsterzeges die D.O.S. ’70 in haar eerste jaar geboekt had tijdens vriendschappelijke partijen op het complex van Z.B.V.H. waren ook bij de N.D.V.B. niet onopgemerkt gebleven. Zo kwam het dat er tijdens deze eerste interland twee speelsters van Z.B.V.H. opgesteld stonden: Rachel Hokke en Dina Vogelaar. In het seizoen 1971-1972 startte de K.N.V.B. met een eerste officiële damescompetitie. Z.B.V.H. vaardigde één team af en dat leidde direct tot groot succes: de dames werden ongeslagen kampioen van de afdeling Rotterdam. Veel van de in de jaren ’70 opgerichte dameselftallen hielden binnen korte tijd weer op te bestaan. Zo kwam het dat in de Hoeksche Waard enkel G.O.Z. en Z.B.V.H. overbleven. Daar meerdere dames besloten te stoppen en de aanwas beperkt was, zag echter ook Z.B.V.H. zich in het seizoen 1978-1979 ook genoodzaakt haar dameselftal terug te trekken. De gelijktijdige ondergang van het dameselftal van G.O.Z. bood echter redding. Doordat er dames vanuit Mijnsheerenland overkwamen kon er bij aanvang van het seizoen 1979-1980 weer een team afgevaardigd kon worden, wat zich direct tot kampioen kroonde.
Kampioenselftal Dames 1 1971-1972
Bron: Streekmuseum Hoeksche Waard
Hoewel Z.B.V.H het de laatste decennia meermaals zonder dameselftal heeft moeten stellen, heeft het vrouwenvoetbal de laatste pakweg tien jaar weer een enorme toevlucht genomen. Absoluut hoogtepunt daarbij was het seizoen 2014-2015, waarin er maar liefst drie dameselftallen voor Z.B.V.H. uitkwamen. De laatste jaren is dit geslonken tot één elftal, maar de dames zijn nog altijd een belangrijk onderdeel van de vereniging
